گرچه با یاد توست ثانیه هاش

آرزو باز میکشد فریاد

در کنار تو می گذشت ای

کاش.......

...

چرا که می یابمت در خاطره ام و احساسم.........

و باران آهسته و بی امان

بر روی چشمانم آواز می خواند

سوزناکتر از همیشه

و خوب می دانم من

این نشانه ی آغاز تولدی دوباره است........

 هنگام وداع تو درخت تاک خانه می گریست

تو خندیدی و ناباورانه پرسیدی باران می بارد!!!!؟؟؟........

و ندانستی چه سوزناک در دل میگریم من

اکنون اشکهای تاک خشکیده اند

اما هنوز چشمان همیشه در انتظار من

بارانی است............

.

 و سکوت را نیز

.

.

اما کاش گاهی

طنین نفس هایت

تنهایی و سکوت مرا در هم می شکست........

دنياي آشفته ي درونم را که تنها از نگاه تو پيداست ، با لالايي مهربان خود ، آرام کن

تا وجود داشتن و بودن را به زيبايي احساس کنم

عجب دنیای عجیبیست!

رفتن و ماندن من به یک نقطه بند بود

زمانی که گفتی”برو”

چقدر عاشقانه می شد ، اگر نقطه اش بالا بود . . .

آدم فقط یکبار عاشق می شود ..

دروغ است …

تو باور نکن …

مثلاً خود من ، هرروز ، دوباره ، عاشقت می شوم …

به یاد تمام "دوستت دارم" هایی که در گلو ماند !

سکوت می کنیم...

به احترام تمام خاطراتی که درودیوار زندگی را آذین بسته اند !

سکوت می کنیم...

برای لحظه ای بیشتر باهم بودنمان . . . .

و سکوت انگار سخت ترین کار ِ دنیاست !

سکوت می کنیم !

آخ !

دیدی چه شد ؟!

من با همین کلمات سکوتم را شکستم....

كه فقط بايد فريادشان بزنی اما سكوت ميكنی!

گاهی دلت نميخواهد ديروز را به ياد بياوری

انگيزه ای برای فردا نداری...

و حال هم كه فقط دلت ميخواهد زانوهايت را تنگ درآغوش بگيری

و گوشه ای در گوشه ترين گوشه بنشينی و فقط نگاه كنی

گاهی چقدر دلت برای يك خيال ِ راحت تنگ ميشود ...

!

تمام است ...

همه ی دردها، همه ی اشکها ...

آسمان رنگش را مدیون ِ چشمان توست

و من ... آرامشم را...

آسمان برایم سقف نمی شود؟!

نشـود !!!

زمین زیر پایم استوار نیست؟!

نبــآشـد !!!

اینها به چه کارم می آیند؟!

سرم که روی شانه ات باشد

هیچ چیز نمی خواهم ...

نه از زمین، نه از زمان

!... شانه ات بس است

اما دلتنگ آغوشی نیستم ...

خسته ام ...

ولی به تکیه گاهی نمی اندیشم ...

چشمهایم تر هستند و قرمز ...

ولی رازی ندارم ...

چون مدت هاست ...

دیگر کسی را "خیلی" دوست ندارم

دکتر به جای یک مشت قرص

 

 مگر می توان لذت همجواری با تو را درک کرد و میل جای دیگر داشت ؟

 آرام می آیند در سینه می نشینند..

 دیگر نمیروند…

به خاطــر هیــچ کــس.

دست از ارزشهایت نکش..

 چون زمانـی که اون فــرد از تــو دسـت بکشـد ..

 تــــو می مانـی و یـک “مـن ” بـی ارزش…..!

 خودمانی بگویم به آخر که برسی فقط نگاه میکنی…

 لبخندهایت را در آلبوم کودکیت جا میگذاری و ناخواسته وارد

 دنیای لبخندهای مصنوعی میشوی شاید بزرگ شدن،

 آن اتفاقی نبود كه انتظارش را میكشیدم…!