امــشب بــه میــهمانی تــو می آیــم

نــه چشــمان فریــبنده ات

و نــه لبــان تبــدارت را میــخــواهــم

مــرا آغــوشــی بــه وســعت دســتانت کافــی ســت ...

دلــم گــرفــته ...

غــم هــایم را بــغل کــن ...

دنیـ ــای عجیــ ـبی اسـ ــت ؛


تـــــ ــــو ،

همـ ــه چیــ ـز مـ ـن باشــ ـی

                                         می گویند :عشق آن است که به او نرسی !

اینجا صدای پا زیاد میشنوم. اما...
هیچکدام تو نیستی...
دلم خوش کرده خودش را به این فکر
که شاید پابرهنه می آیی...

خـــــــــــــــدایـــــــــــــــا!..