آری ، خداوند زن را از پهلوی چپ مرد آفرید

تـــــآ مــَـنــــ

دَر مـــُـــرورِ خــــآطــِــرآتــَـــمـــ

وَقـــــتــیـــــ اَز کــِــنــارِ تــُــو رَد مــــیـــ شـــَــوَمــــ .

تــَــنــَـمــــ نــَـــلــَـــرزَد …

بــــُـــغـــضــَــمــــ نــَــگـــــیــرَد …

و

من

تمام کارت شارز ها را سیگار میخرم

و

با خیابان حرف میزنم

و

به پنجره دیده بسته ام

و

ای کاش

بدانی....

به بودنت محتاجم

.چه زود مرا فراموش کرده ای

روزﮮ مـﮯ رسُد کـﮧ دِلَتــ برآﮮ هیچ کَس؛

بـﮧ اَندآزه ﮮ مَـטּ تَنگــ نَـפֿوآهَد شُد

برآی نِگآه کَردَنمـــ

כֿـَندیدنمـــ

اَذیتـــ کردَنمــــ

برآی تَمآم لَحظآتـﮯ کـﮧ دَر کـ ـنارَم دآشتی

روزﮮ خوآهد رسید کـﮧ در حَسرَت تِکرآر دوبآره مَـטּ خوآهـﮯ بود

می دآنم روزﮮ کـﮧ نبآشَم "هیچکَس تکرآر مـטּ نخوآهد شُد

کــه کـلـمـات را الــوده نـکـنـم بـه گـنـاه…

گـنـاهـی کـه از ان مــن اسـت…

نمی نویسم …

تـا سـکـوت را بـیـامـوزمـ….

نـمـی نـویـسـمــ….

تـا احـسـاسـاتم را مـحـبـوس کـنـمــ….

تـا نـخـوانـی…

نـدانـی….

کـه چـه مـی گـذرد ایـن روزهـا بـر مــن!!

مـی خـنـدمــ….

تـا یـادم بـمــانـد…

تـظـاهـر بـهـتـریـن کـار اسـت…!

تـا یـادم نـرود…

کـه دیـگـران مـرا خـنـدان مـی خـواهـنـد…

تـا یـادم بــمــانـد مـن دیـگـر ان مهرداد سـابـق نـیـسـتـمــ…

شـکـسـتـه امــ….

روزهـای زیـادی اسـت کـه شـکـسـتـه امــ….

ان زمـان کـه لـب بـه شـکـوه بـاز کـردم و گـفـتـم خـسـتـه امــ….

و ان هــا یـکــ بـــه یــکـــ رفـتـنـد…

خـسـتـگـی هـایـم را تـاب نـیـاوردنـد…

و اکــنـون ایــن مـنـمــ!

با خــودت نبوده ام...

هی ...!!

پاییـــــــــز...!!

ابرهایت را زودتر بفرست...

شستن این گرد غم از دل من

چند پاییز

باران میخواهد...

متـــنــــفرم از دستــمالهای کاغذی گلوله شده،

که هر روز صبــح بهم یادآوری میکنن که دیــشب چقدر اشـــکـــــ ریختم...

کمــــــﮯ آشفتــــگی بــــد نـیست …

آن وقــــــت …

تکــــــاندن ِ شانــــــه هاﮮ ِ پُـر غُـبــــــار

و مُرتب کردن ِ موهــــــاﮮ ِ پریـشــــــانت ،

بهانـــــــﮧ اﮮ مـﮯشود براﮮ ِ زندگـــــــﮯ . . .

من فقط کمی بیشتر از قبل مرده ام همین...

حکایت کسی بود که عاشق دریا بود اما قایقـــــــــــــــــــــی نداشت…

دلباخته سفر بود اما همسفـــــــــــــــــــــر نداشت…

حکایت کسی بود که زجر کشید اما ضجـــــــــــــــــــــه نزد…

زخم داشت اما ننالیـــــــــــــــــــــد…

گریه کرد اما اشک نریخـــــــــــــــــت…

حکایت من حکایت کسی بود کـــــــــــــــــــــه…

پر از فریاد بود اما سکوت کرد تا همه ی صداها را بشنـــــــــــــــــــــود…

روز هایی پراز تنهایی

خالی از تو

روزهایی که هرکی از کنارم میگذرد

بانگاهی پراز ترحم

میگویید:گفتم که میره...

نمیدانم چرا

نمیدانم کجا

فقط فقط میخواهم بروم

به آنجایی که

از جنون دنیا

از آدمیان

از زنجیرهای اسیری

دور باشم

یکی برای خودت

یکی برای دیگری

برای خودت زندگی کن

برای دیگری زندگی باش

به سادگى دست كسى را مى گيرى

و به سختى هرگز رهايش نمى كنى

و هـمه می گــویـند : دوستـت نــداشـت ....

و تــو نمـی تــوانـی بـه هـمه ثــابـت كــنی

كه هــرشـب بــا عـاشـقانـه هــایـش خـــوابت می كـــرد !!!...

حوصـــلــﮧ نوشتــن هم ندارم

این همــــﮧ دلتنـــگــے

دیگرنــﮧ با خــواندن کم می شود

 نــﮧ نوشـــتن...

دلـــم تو رامی خـــواهد! فقــــط همــــین! ...